ออกแบบเพื่อลดความเสี่ยงบาดจากคม/เสี้ยน ใช้เส้นใยกันบาด (เช่น HPPE/UHMWPE, Kevlar®, เส้นใยแก้ว/สแตนเลสเสริม) และมักมีเคลือบยาง (PU/Nitrile/Latex) เพื่อยึดเกาะและกันลื่น

EN 388 (ยุโรป): ระดับ A–F (F สูงสุด) + ตัวเลขอื่นสำหรับขีดข่วน/ทะลุ/ฉีก/ตัดแบบ ISOANSI/ISEA 105 (อเมริกา): ระดับ A1–A9 (A9 สูงสุด)
(A–B ≈ งานเบา, C–D ≈ งานทั่วไปมีคม, E–F/A7–A9 ≈ งานหนัก/มีดคมมาก)

เปิดกล่อง/มีดคัตเตอร์ทั่วไป → EN C หรือ ANSI A3–A4
ตัด/ขึ้นรูปโลหะ แผ่นเหล็กมีคม → EN D–E หรือ ANSI A5–A6
งานชำแหละ/มีดคมจัด → EN F หรือ ANSI A7–A9
ถ้ามีสารเคมี/ความร้อน ให้ดูคุณสมบัติเพิ่มเติม (กันสาร/กันร้อน

HPPE/UHMWPE: บาง กระชับ ระบายดี กันบาดสูงกว่าสิ่งทอทั่วไป
Kevlar® (อะรามิด): กันบาด+กันร้อนพอควร ทนความร้อนได้ดีกว่า HPPE
เส้นใยแก้ว/สแตนเลสเสริม: เพิ่มกันบาดมาก แต่ความยืดหยุ่นลดลงเล็กน้อย

PU: บาง-จับถนัด งานประกอบแห้ง
Nitrile: ทนน้ำมัน/สารเคมีบางชนิด ยึดเกาะดีทั้งแห้ง-เปียก
Latex: จับยึดดีบนพื้นผิวเปียก/ชื้น แต่ไม่ทนน้ำมัน
Sandy/foam texture: เพิ่มแรงเสียดทานในสภาพเปียกมัน

ไม่จำเป็น แต่โดยทั่วไปยิ่งระดับสูง เส้นใยหนา/เสริมมากขึ้น อาจเสียความคล่องนิ้วเล็กน้อย เลือกให้ “พอเหมาะ” กับงานดีที่สุด